Mən bu sətirləri yazdığım zaman
Aybəniz yanımda xəyala vardı.
Mənalar süzüldü baxışlarından,
Hələ gözləri də bir az yaşardı.
Sinəmdə dil açıb danışdı ilham:
Ömrümdə ən əziz bir gün olaydı
Mənim Aybənizim, mənim qız balam
Hünərdə, namusda Aygün olaydı.
1950-1951
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder