Karanlıklar çökürkən pəncərəmdə hər axşam,
Parlar, gülər rühimə gözlərində yanan şam.
O şam ki, bir günəşdən daha parlak işıldar
Onda şair qəlbinin başqa bir arzusu var...
Həyat, ölüm, səadət,
Göz yaşları, fəlakət.
Bütün bunlar canlanır xəyalımın önündə
Və ömrümün bəxtiyar olacağı bir gündə.
Mən sənə bağlıyam bax!
Səni görməzdən qabaq,
Bu dünyada başımdan nələr kеçdi, gözəlim,
Gəl unutdur dərdimi, gəl bərabər gəzəlim.
İyrənmişəm həyatın başı soyuqluğundan,
Yorğunam sеvdiciyim nəşə, kеf yoxluğundan
Gəl avla könlümü sən, inanmışam sözünə,
Bəzən sadə və yoxsul görünsəm də gözünə
Bəni əhv еt еşq üçün, bütün bunlar düzələr,
İki gəncin payına yalnız səadət gələr
1932
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder